Το 12άρι μας στην Κύπρο μέσω...skype!

Εδώ και καιρό υπήρχε στο πρόγραμμα να πραγματοποιήσουμε μία σύνδεση μέσω skype με ένα σχολείο της Κύπρου! Σκοπός της σύνδεσης και της γνωριμίας μας ήταν να διαπιστώσουμε τα κοινά και τα διαφορετικά μας στοιχεία!

Το σχολείο που συνδεθήκαμε ήταν το Δημοτικό Σχολείο Αθηένου (ΚΑ) στη Λάρνακα και συγκεκριμένα το τμήμα Α3, με δασκάλα την αγαπημένη μου φίλη Φλώρια Κονναρή!

Η προετοιμασία μας ξεκίνησε μερικές μέρες πιο πριν, προκειμένου να γνωρίσουμε την Κύπρο και να κατανοήσουμε την απόσταση που έχουμε μεταξύ μας!

Η πρώτη μας δραστηριότητα ήταν να κατασκευάσουμε την κυπριακή σημαία και να εξηγήσουμε ότι το κομμάτι που ζωγραφίσαμε με πορτοκαλί χρώμα ήταν η ίδια η...Κύπρος!

Τελειώνοντας τη σημαία, συζητήσαμε με τι θα μπορούσαμε να παρομοιάσουμε την Κύπρο χρησιμοποιώντας τη φαντασία μας, γιατί στο επόμενο βήμα θα έπρεπε να βρούμε το νησί στο χάρτη!
(Μερικές από τις απαντήσεις ήταν: κιθάρα, ένα δάχτυλο που δείχνει κάτι, τανκς κτλ!)
Το ίδιο ακριβώς κάναμε και για την Ελλάδα!

Στη συνέχεια είδαμε πώς φαντάστηκε ένας Γερμανός καλλιτέχνης τις δύο αυτές χώρες!

Προβάλλοντας τον παραπάνω χάρτη, εντοπίσαμε τις δύο χώρες και διαπιστώσαμε ότι έχουμε αρκετά μεγάλη απόσταση μεταξύ μας!




Η αγαπημένη μας ώρα ήταν όταν ξεκινήσαμε να μαθαίνουμε ένα τραγουδάκι στα κυπριακά, "Το Σκουλουκούιν"!Επειδή μας ήταν αρκετά δύσκολο να προφέρουμε ορισμένες λέξεις, προσπαθήσαμε να μάθουμε μόνο το ρεφραίν! Εξηγήσαμε την ιστορία από το σκουληκάκι και αυτή ήταν και η πρώτη μας επαφή με την κυπριακή γλώσσα!

Έφτασε λοιπόν η ώρα της σύνδεσης, που παρόλο που δεν ήταν ιδιαίτερα καλή και υπήρχε αρκετή δυσκολία στο να ακουστούμε και να τους ακούσουμε, μπορέσαμε να κάνουμε την πρώτη μας γνωριμία! Συστηθήκαμε, παρατηρήσαμε τις αίθουσες και λύσαμε διάφορες απορίες μας!

Αυτό που μας έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση από όλα ήταν ότι τα παιδιά φορούσαν στο σχολείο στολή και δε χάσαμε την ευκαιρία να ρωτήσουμε γιατί! Μας εξήγησαν ότι όλοι οι μαθητές στην Κύπρο φοράνε στολή και μας την παρουσίασαν!
Όσο περίεργο φαινόταν αυτό σε μας, άλλο τόσο περίεργο φαινόταν στα παιδιά στην Κύπρο ότι φορούσαμε ο καθένας διαφορετικά ρούχα!

Τέλος, γράψαμε ένα γράμμα στην κυρία Φλώρια (την οποία κατασυμπαθήσαμε!) στο οποίο λέγαμε όσα δε μας επέτρεψε η σύνδεση να πούμε από κοντά!

[Φλώρια, σ'ευχαριστώ πάρα πολύ για τη συνεργασία και ελπίζω σύντομα να καταφέρουμε να ξανασυνδεθούμε! Από μένα ένα μεγάλο...12άρι!!;)]