Κυριακή 5 Οκτωβρίου 2014

Η γιαγιά και ο παππούς ξαναγίνονται...μαθητές!

Την περασμένη Παρασκευή την περιμέναμε πώς και πώς, αφού ήταν η μέρα που θα υποδεχόμασταν στην τάξη τους παππούδες και τις γιαγιάδες μας! Με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα Τρίτης Ηλικίας (1 Οκτωβρίου), θέλαμε να τους τιμήσουμε με το δικό μας τρόπο και μάλιστα στο χώρο μας!  


Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή!
Τις προηγούμενες μέρες καταγράψαμε τις ερωτήσεις που θα κάναμε, γιατί είχαμε πολλές απορίες για το πώς ήταν οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας όταν πήγαιναν σχολείο και οι πιο κατάλληλοι για να λύσουν αυτές τις απορίες ήταν...οι ίδιοι!

Οι ερωτήσεις μας...

Βάλαμε τα χαρτάκια μέσα σε μπαλόνια και περιμέναμε μέχρι να έρθει η Παρασκευή!



Ώσπου η μέρα αυτή έφτασε!!

Οι γιαγιάδες και οι παππούδες μας ξαναέγιναν μαθητές και δεν έμενε παρά να τους θυμίσουμε με κάθε τρόπο τα μαθητικά τους χρόνια!
Αφού το κάθε παιδί σύστησε τον παππού ή τη γιαγιά του, προχωρήσαμε στο πρώτο μας παιχνίδι!
Πήραμε τα μπαλόνια με τις ερωτήσεις και ο κάθε παππούς ή γιαγιά απαντούσε στην ερώτηση που του τύχαινε! Μάθαμε πολλά πράγματα που δεν ξέραμε και πόσο διαφορετική ήταν η ζωή τους στο σχολείο...


Η δεύτερη έκπληξη που ετοιμάσαμε ήταν μία κάρτα! Η κάρτα όμως αυτή δε θέλαμε να είναι μία συνηθισμένη κάρτα...Έπρεπε να βρούμε ένα τρόπο να τους θυμίσουμε τα παιδικά τους χρόνια.
Ώσπου η ιδέα ήρθε από το φυτολόγιο!!

Αφού γράψαμε τις ευχές μας...

...ετοιμάσαμε την κάρτα μας, ώστε να μοιάζει όσο το δυνατόν με φυτολόγιο, με τη χαρακτηριστική κορδέλα στο πλάι και το ιδιαίτερο τσάκισμα!


Φυσικά φυτολόγιο χωρίς φυτό δεν υπάρχει, γι' αυτό βγήκαμε στην αυλή και κόψαμε από ένα κλαδάκι!

Κρατώντας με προσοχή το κλαδάκι μας, επιστρέψαμε στην τάξη...

...και το κολλήσαμε αμέσως στην κάρτα μας!

Έτοιμο το φυτολόγιο!




Η επόμενη έκπληξη χρειάστηκε να γυριστεί μερικές μέρες νωρίτερα. Ετοιμάσαμε ένα βιντεάκι, στο οποίο το κάθε παιδί έλεγε για ποιο λόγο αγαπάει τη γιαγιά και τον παππού!








[το τρίτο βιντεάκι ήταν αρκετά μεγάλο και δεν ήταν δυνατόν να ανεβεί στο blog...]


Στη συνέχεια, ήταν η ώρα της χειροτεχνίας! Όπως μας εξήγησαν στο παιχνίδι με τα μπαλόνια, όταν ήταν μαθητές, δεν έκαναν χειροτεχνίες και κατασκευές και έτσι είπαμε να τους δώσουμε εμείς αυτήν την ευκαιρία!
Πριν έρθουν στο σχολείο, είχαμε ετοιμάσει τα κομματάκια. Κόψαμε μπλε και άσπρο γκοφρέ χαρτί σε λωρίδες και τα τυλίξαμε σε μικρά μπαλάκια.

Αυτό που έπρεπε να κάνουμε ήταν να δώσουμε χρώμα σε μία παλιά...σχολική ποδιά, κολλώντας πάνω στην εικόνα τα μικρά γκοφρέ μπαλάκια!
[Με την ευκαιρία μιλήσαμε για τα ρούχα που φορούσαν εκείνη την εποχή οι μαθητές.]


Και ξεκινήσαμε αμέσως τη δουλειά!!







Όλοι τα καταφέραμε περίφημα και γι' αυτό μας αξίζει ένα μεγάλο "ΑΡΙΣΤΑ"!!

Τέλος, ζητήσαμε να μας γράψουν σε ένα χαρτόνι μία ευχή, την οποία θα κρεμάσουμε στον τοίχο και θα μας ακολουθεί σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς!



















Σας ευχαριστούμε όλους πάρα πολύ! Περάσαμε υπέροχα μαζί σας!
Προσωπικά ήταν μεγάλη μου τιμή και ελπίζω να καταφέρουμε σύντομα να ξανασυναντηθούμε!